دسته‌ها

HLS چیست (HTTP Live Streaming)؟

HLS

HLS یک فرمت تطبیقی مبتنی بر HTTP برای انتقال داده های ویدئویی و صوتی از سرورهای رسانه به صفحه بینندگان است. صرف نظر از اینکه در حال تماشای پخش مستقیم از طریق برنامه ای در تلفن همراه خود هستید یا محتوای درخواستی را در تلویزیون هوشمند خودتماشا می کنید ، این احتمال وجود دارد که استریمینگ HLS در این امر دخیل باشد. این امر به ویژه اگر از دستگاه Apple استفاده می کنید بسیار محتمل است.

درگزارش های ارائه شده بر مبنای تاخیر در پخش استریم در سال 2019  ، بیش از 45 درصد از شرکت کنندگان اظهار داشتند که از پروتکل HLS برای توزیع محتوا استفاده می کنند. محبوبیت HLS نسبت به جایگزین های آن را می توان با سازگاری با پخش و کیفیت تجربه تضمین کرد. این به این دلیل است که همه دستگاه های Mac ، Android ، Microsoft و Linux می توانند جریان های ارائه شده با استفاده از HLS را پخش کنند.

Basic-RTMP-to-HLS-Workflow

با HLS ، توزیع کنندگان محتوا می توانند از تجربه مشاهده عالی در طیف وسیعی از دستگاه ها اطمینان حاصل کنند ، در حالی که برای تحویل جهانی به شبکه تحویل محتوا (CDN) متکی هستند. مقیاس و کیفیت به طور سنتی قربانی تحویل سریع شده است ، اما همه چیز با انتشار Low-Latency HLS اپل تغییر می کند.

HLS  چگونه کار می کند؟

استریم ویدئویی HLS به جای اینکه به عنوان جریان مستمر اطلاعات ارائه شوند ، به بخشهایی از داده ها (که به آنها قطعات یا بسته ها نیز گفته می شود) تقسیم می شوند. این فاصله از نحوه ارائه جریانها به طور سنتی باعث می شود که جریان با کیفیت بالاتر به تعداد بیشتری از بینندگان برسد. با این وجود ، تأخیر بیشتر می شود ، بنابراین اکثر توزیع کنندگان محتوا محتوای جریان خود را با استفاده از پروتکل پیام رسانی در زمان واقعی (RTMP) رمزگذاری می کنند و پس از رسیدن به سرور رسانه ، مجدداً آن را برای تحویل HLS بسته بندی می کنند.

کدگذاری برای جریان بیت تطبیقی

برای ارائه با کیفیت ترین جریان ممکن به همه تماشاگران از جمله کسانی که دارای صفحه نمایش کوچک و اتصالات ضعیف هستند-پخش HLS به طور پویا وضوح تصویر را با شرایط هر فرد تطبیق می دهد.

به نام جریان تطبیقی ​​بیت تطبیقی ​​، این امر به پخش کنندگان اجازه می دهد تا استریم های  با کیفیت بالا را به کاربران با پهنای باند و قدرت پردازش فوق العاده ارائه دهند ، در حالی که مواردی را که در بخشهای سرعت و قدرت فاقد هستند نیز در خود جای دهد.

به جای ایجاد یک پخش زنده در یک نرخ بیت ، یک ترانسیتر (که معمولاً در سرور رسانه قرار دارد) برای ایجاد جریانهای متعدد در نرخ بیت و وضوح مختلف استفاده می شود. سپس سرور بالاترین وضوح جریان ممکن را برای صفحه نمایش و سرعت اتصال هر بیننده ارسال می کند.

ایجاد چندین اجرا از یک پخش زنده واحد به جلوگیری از بافر یا وقفه جریان کمک می کند. علاوه بر این ، با افزایش قدرت سیگنال بیننده از دو نوار به سه ، پخش به طور پویا تنظیم می شود تا عملکرد برتر را ارائه دهد.

برخلاف پروتکل RTMP که در ارتباط با Flash player استفاده می شود ، HLS می تواند به راحتی برای تحویل با استفاده از وب سرورهای معمولی در سراسر شبکه تحویل محتوا (CDN) مقیاس بندی کند.

CDN ها با به اشتراک گذاشتن حجم کار در شبکه ای از سرورهای HTTP ، افزایش تماشای ویروسی و مخاطبان زنده بزرگتر از حد انتظار را در بر می گیرند.

CDN ها همچنین با ذخیره کردن بخش های صوتی و تصویری به بهبود تجربه بیننده کمک می کنند.

HLS پروتکل محبوب رسانه ها و بینندگان

دسته‌ها

۳ ابزار مورد نیاز لایو استریم

لایو استریم

در صورت نیاز به لایو استریم شما نیاز به 3 ابزار داریدکه اولین ابزار کارت کپچر می باشد که باید متناسب با نیاز شما انتخاب و بهره برداری شود.

کارت کپچر به سخت افزاری گفته می شود که به کامپیوتر یا لپتاپ متصل شده و توسط آن می توانید سیگنال ویدیویی خروجی از دستگاه پخش مانند دستگاه پخش VHS ، دوربین فیلمبرداری ، دستگاه پخش DVD یا Blue-ray ،کنسول بازی PS4 و Xbox و … را به فرمت دیجیتال تبدیل کنید. این سخت افزار در مدل های مختلف با کارایی ها و ورودی-خروجی های مختلف تولید می شود. از این سخت افزار علاوه بر تبدیل فیلمها و تصاویر ویدیویی، برای پردازش تصاویر دستگاه های پزشکی ، صنعتی ، رباتیک ، تجهیزات کلاس آنلاین و … هم استفاده می شود. همچنین یکی از مصارف پرکاربرد امروزی این سخت افزار، استفاده برای پخش تصاویر تحت شبکه یا همان مدیا استریمینگ و لایو استریم می باشد .

کارت کپچر

انواع کپچر

 با توجه به پیشرفت سخت افزار و نرم افزارهای ویدیویی ، کپچر ها هم پیشرفت چشمگیری داشته اند و مانند گذشته محدودیت های سخت افزاری و نرم افزاری ندارند. با ورود تصاویر HD به بازار و همه گیر شدن آن و همچنین گسترش نرم افزارهای ویدئویی و استریمینگ و پردازش تصویر ، تنوع سخت افزارهای سازگار با آن ها هم بسیار زیاد شده است. عموما این کارت ها در مدل های اینترنال ( داخلی ) و اکسترنال ( خارجی ) تولید می شوند.

 این کارت های اینترنال و اکسترنال و حتی مستقل هم در مدل های آنالوگ ، دیجیتال و یا ترکیبی از هردو تولید می شوند. کپچر های آنالوگ عموما دارای ورودی تصویر Composite و S-Video و بعضا Component می باشند که البته پورت Composite مورد استفاده بیشتری نسبت به دو پورت تصویری دیگر دارد. کپچرهای دیجیتال بستگی به مدلشان دارای ورودی HDMI ، ورودی HD-SDI و یا هردو پورت HDMI و SDI می باشند.

اما جدید ترین نسل کارت های کپچر، سخت افزارهای با ورودی HDMI و SDI می باشند. این کارت ها دارای ورودی HDMI یا SDI و یا هردوی آنها می باشند که قابلیت کپچر تصاویر با رزولوشن های بالا را دارند. کارت های HD با توجه به مدلشان قابلیت کپچر تصاویر تا رزولوشن های Full HD ، 2K ، 4K و حتی 8K را هم دارند. کارت های با ورودی HD-SDI در مدل های مختلف 6G-SDI ، 3G-SDI و 12G-SDI تولید می شوند که هر کدام قابلیت های خود را دارند، اما مدل های 3G-SDI و 6G-SDI رایج ترین و پرکاربردترین آن می باشند. بعضی از این کارت ها علاوه بر ورودی دیجیتال HDMI یا SDI دارای ورودی های آنالوگ هم می باشند که یک ویدئو کپچر کامل و اصطلاحا فول پورت ( Full Port ) را تشکیل می دهند.

کارت کپچر

 کاربردهای یک ویدیو کپچر چیست؟

از ویدئو کپچرها استفاده های گوناگونی می شود. شاید اصلی ترین استفاده آن برای تبدیل فیلمهای ویدئویی قدیمی مانند فیلمهای VHS و فیلم های دوربین ها و و یا کپچر تصاویر از میکسر-سوئیچرها و منابع دیگر ویدیویی باشد. اما امروزه از این کارت ها علاوه بر تبدیل فیلم ها و تصاویر ویدئویی ، برای کپچر بازی ها یا همان گیم کپچر (Game Capture  ) ، مانیتورینگ ، پردازش تصویر و ویدئو استریمینگ هم استفاده می شود.

کپچر تصاویر ویدیویی : اگر میخواهید فیلم های قدیمی تان را به صورت فایل دیجیتال یا DVD آرشیو کنید، اگر میخواهید فیلم های دوربینتان را ضبط و تدوین کنید ، اگر میخواهید در یک همایش یا کنفرانس، تصاویر خروجی از میکسر را ضبط کنید و هزاران اگر میخواهید دیگر که همگی نیازمند یک سخت افزار برای ضبط تصاویر ویدئویی می باشند، قطعا شما باید یک کارت متناسب با نیازتان داشته باشید. البته امروزه با توجه به ضبط تصاویر دوربین ها بر روی حافظه های SD ، استفاده از سخت افزار کپچر کمتر شده اما باز هم با این حال در بسیاری موارد برای ضبط تصاویر به کپچر نیاز خواهید داشت.

گیم کپچر : گیمرهای حرفه ای صحنه های بازی خود را ضبط کرده و آنها را در اینترنت برای سایر دوستان و گیمرهای دیگر به اشتراک می گذارند. اگر شما هم یک گیمر هستید و می خواهید تصاویر صحنه های بازی های خود را از کامپیوتر ، لپتاپ و کنسول خود ضبط کنید، شما هم به یک Capture Card و یا رکوردر متناسب با کنسول خود نیازمندید که اصطلاحا به آنها گیم کپچر Game Capture هم میگویند. فقط باید به این نکته توجه داشته باشید که کنسول های جدید با خروجی HDMI ، قابلیت اتصال به هر کارتی ندارند ، بنابراین باید از سخت افزاری استفاده کنید که با مشخصات خروجی تصویر کنسول بازی شما همخوانی داشته و توانایی نمایش و ضبط صحنه های بازی را داشته باشد.

پردازش تصویر : کاربرانی که نیاز دارند تا تصاویر دوربین های صنعتی ، پزشکی ، رباتیک و امثال آن را تحت نرم افزار مورد نظرشان پردازش کنند ، نیاز به سخت افزاری دارند تا تصاویر را به کامپیوتر یا لپتاپ خود منتقل کرده و تحت نرم افزار مربوطه پردازش کنند. در قسمت پردازش تصویر حتما باید از کپچر کارتی استفاده کرد که با نرم افزار مورد نظر سازگار یا اصطلاحا Compatible باشد. چرا که به دلیل پشتیبانی نرم افزاری و درایور کپچرها، امکان عدم پشتیبانی نرم افزار از سخت افزار کپچر وجود دارد. بنابراین در این قسمت باید با مراجعه به سایت نرم افزار و سخت افزار مورد نظر از کارت کپچر متناسب با آن ها استفاده کنید.

ویدئو استریمینگ و لایو استریم : یکی از کاربردی ترین و رایح ترین استفاده های امروزه از کارت کپچر ، پخش تصاویر در شبکه یا همان ویدئو استریمینگ ( Video Streaming ) و لایو استریم می باشد.اگر نیاز دارید تا تصاویر ویدیویی کلاس آنلاین ، همایش ها ، سمینارها ، برنامه های تلویزیونی ، بازی های رایانه ای و … را تحت شبکه در اختیار عموم یا فرد و افراد خاصی بگذارید ، نیاز به یک سخت افزار به نام کپچر خواهید داشت تا تصاویر را تحت شبکه و نرم افزار مورد نظرتان به اشتراک بگذارید. در این قسمت هم مانند پردازش تصویر حتما باید از سخت افزار متناسب با نرم افزارتان استفاده کنید. چرا که به دلایل گستردگی نرم افزار های استریمینگ، انتخاب سخت افزار متناسب و سازگار با نرم افزار مهم می باشد.

بلک مجیک،ای زد کپ،الگاتو،آورمدیا،روکسیو،دیتاویدئو محبوبترین برندهای کارت کپچر در ایران می باشند.

انتخاب کارت کپچر اولین قدم در لایو استریم

دسته‌ها

مدیا استریمینگ

مدیااستریمینگ

استریمینگ یا همان جریان رسانه‌ای روشی است که صاحبان محتوا (تولید و تهیه کنندگان ویدیو) می توانند محتوای خود را از طریق پرتال و اپلیکیشن های موبایل با استفاده از پلتفرم های ارائه ویدئو و صوت به کاربر نهایی ارائه کرده و از آن درآمدزایی داشته باشند. از طرفی دیگر افراد جامعه مخاطب می توانند با مراجعه به این سرویس، ویدیوها را بر اساس تقاضا (On Demand) مشاهده نمایند.

استریمینگ این امکان را فراهم می سازد که افراد با سلیقه ها و امکانات متفاوت بتوانند به آرشیو بزرگی از بهترین فیلم ها، سریال ها و موسیقی های روز دنیا به راحتی دسترسی پیدا کرده و به صورت آنلاین آن ها را مشاهده نمایند. در حقیقت ویدیو استریمینگ و استریمینگ موسیقی از زیرمجموعه های مدیا استریمینگ می باشند. مدیا استریمینگ یا جریان رسانه‌ای، روشی است که فایل‌هایی از قبیل فیلم یا موسیقی را بدون این که احتیاج به دانلود تمام فایل باشد را بتوان بر روی اینترنت مشاهده کرد.

امروزه سرویسهای میزبانی ویدئو با استفاده از استانداردهای رایج از جمله RTMP و HLS به صورت هم زمان ویدیو را دریافت و نمایش می‌دهد؛ به گونه‌ای که طی این فرآیند، استریم‌های فایل ویدئویی به بخش های بسیار کوتاه (TS) چند ثانیه ای تقسیم شده و پلیر به جای دریافت کل فایل به صورت تکه های مجزا دریافت می‌کند. در پخش زنده اینترنتی یا live streaming همزمان با تولید محتوای تصویری، کاربران نهایی تصاویر را دریافت و برای ایشان پخش می‌شود. مدیا استریمینگ (Media Streaming) علاوه بر شکل اجرای زنده (Live) در بازپخش (VoD) بسیار مورد کاربرد و استفاده است و به امروز نوعی استاندارد میباشد.

پروتکل‌های استریمینگ (Streaming Protocol)
با استفاده از پروتکل‌های استریمینگ، فایل را به قسمت‌های کوچک‌تری (Chunk) تقسیم می‌کنیم و نمایش می‌دهیم، در این حالت نیاز به این نیست که تمامی فایل سمت کاربر دانلود شود تا ویدیو/صوت پخش شود بلکه با دانلود هر کدام از این قسمت‌های ۲ تا ۱۰ ثانیه‌ای (Chunk) سمت کاربر امکان پخش استریم وجود دارد. اکنون رایج‌ترین پروتکل‌های استریمینگ HLS و DASH هستند و در حال حاضر رقابت اصلی بین این دو پروتکل است.

شایان به ذکر است که فرستنده و گیرنده، هر دو باید از یک پروتکل یکسان استفاده کنند؛ در غیر این صورت، گیرنده قادر به پخش رسانه نخواهد بود؛ یعنی ویدیویی که تحت HLS ارسال شده، بر روی پلیری که از این پروتکل پشتیبانی نمی‌کند قابل پخش نیست. وجود این ناسازگاری‌ها باعث شد تا بحث استانداردسازی پروتکل‌های استریمینگ مطرح شود که در این زمینه HLS و MPEG-DASH موفق‌تر از بقیه عمل کرده‌اند.

تلویزیون‌های اینترنتی یا سرویس‌های استریمینگ ویدیو، نیازمند روشی برای تحویل محتوای ویدیویی هستند. در گذشته، ویدیوها عموماً با پروتکل RTMP ارسال می‌شدند که توسط شرکت ماکرومدیا (اکنون ادوبی) معرفی و توسعه یافته است. این روش برای جابه‌جایی رسانه بین پلتفرم‌های مبتنی بر فلش به کار می‌رفت که گرچه هنوز هم در حال استفاده است ولی به خاطر منسوخ شدن فلش، از محبوبیت افتاده است. احساس نیاز به یک پروتکل جدید، باعث معرفی HLS و MPEG-DASH شد که در حال حاضر جزو پروتکل‌های مطرح استریمینگ محسوب می‌شوند.

پروتکل RTMP که مخفف شده ی (Real-Time Messaging Protocol) میباشد ساخته و پرداخته شرکت Macromedia سازنده Flash است که هم اکنون تحت انحصار شرکت Adobe میباشد. این پروتکل در ابتدا برای جریان زنده صدا و تصویر روی بستر اینترنت بین یک فلش پلیر و سرور ایجاد شد که بعدها با استقبال عمومی مواجه و در اکثر دستگاه های خانگی و حرفه ای و اکثر پلیر ها اعم از موبایل و سیستم های مختلف استفاده شد. پرت پیشفرض این پروتکل 1935 است و برای استفاده آن در مرورگر وب باید از فلش پلیر استفاده نمود.

ما در متالایو بستر پخش زنده رابرای تولیدکنندگان محتوا فراهم نموده و هم آمادگی لازم را جهت پخش زنده تولیدات با کیفیت بالا را داریم.